Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

W PPR od 15.02.1946 r., następnie w PZPR, generał dywizji WP. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Kowlu w 1934 r. uczył się w Państwowej Szkole Budowlanej w Krzemieńcu, w 1939 r. odbywał praktykę budowlaną w Kowlu, Chełmie i Krzemieńcu Koszyrskim [!]. Po zajęciu Kowla przez Armię Czerwoną pracował w dyrekcji kolejowej, potem w redakcji gazety „Kowelski Kolejarz” skąd w 1940 r. powołano go do Armii Czerwonej. W 1943 r. ochotniczo wstąpił do formującej się 1 DP, ukończył tam szkołę oficerską i brał udział w bitwie pod Lenino, podczas której był kontuzjowany. W następnym roku skierowany do Sum do formującej się 4 DP. Tam w stopniu porucznika był zastępcą dowódcy baonu i dowódcą Szkoły Pułkowej w 10 pp. W składzie 4DP WP odbył szlak bojowy zakończony zdobyciem prawobrzeżnej Warszawy (jesień 1944 r.). Następnie skierowany do Akademii Wojskowej im. Michaiła Frunzego w Moskwie, szkolenie ukończył w 1945 r. Po powrocie do kraju skierowany do Bydgoszczy uczestniczył w formowaniu 14 DP. Jesienią 1945 r. na stanowisku pomocnika Szefa Wydziału Operacyjnego 1 pp. w Warszawie, po kilku miesiącach mianowany Szefem Sztabu 2 Batalionu Pułku Piechoty w Modlinie. W latach 1946-1948 z rozkazu Naczelnego Dowódcy WP dowódca 6 Pułku Piechoty. W okresie 1948-1950 skierowany na studia do Wyższej Wojskowej Akademii im. K. Woroszyłowa w Moskwie, po ich ukończeniu na stanowisku Szefa Oddziału Operacyjnego Krakowskiego Okręgu Wojskowego. W 1952 r. mianowany na stanowisko Szefa Sztabu Krakowskiego OW, następnie od kwietnia 1954 r. Szef Sztabu Śląskiego Okręgu Wojskowego. W październiku 1956 r. rozkazem Ministra Obrony Narodowej mianowany Dowódcą Śląskiego OW. Delegat na III i IV Zjazd PZPR.
Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 5099, s. 1-23.