Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

W PPR od 1946 r., następnie w PZPR. Wcześniej w Komunistycznym Związku Młodzieży Polski, lata 1918-1922, następnie w Komunistycznej Partii Robotniczej Polski i Komunistycznej Partii Polski w latach 1922-1937, członek Belgijskiej (1939-1940) i Francuskiej Partii Komunistycznej (1940-1941). W czasie I wojny w latach 1914-1917 przebywała z rodziną w Witebsku, następnie w Kopenhadze (1917-1918). W 1918 r. w Kaliszu, gdzie uczyła się w gimnazjum i zaangażowała się w działalność polityczną. W związku z udziałem w strajku szkolnym jesienią 1919 r. usunięta ze szkoły. Następnie wyjechała do Łodzi. W okresie 1922-1928 w Warszawie, gdzie pracowała kolejno w: Związku Proletariuszy Miast i Wsi (1922-23), Głównym Urzędzie Statystycznym (1923-25) jako kontroler, Przedstawicielstwie handlowym Poselstwa Związku Sowieckiego (1925-27), w latach 1927-28 fabryce skóry [!] na Powązkach jako buchalter, w roku 1928 była sekretarzem w warszawskim przedstawicielstwie TASS-u [Agencja Telegraficzna Zw. Sowieckiego]. Funkcjonariuszem KC KPP była w latach 1928-1931, przebywała wówczas w Gdańsku i Berlinie. Lata 1931-1932 spędziła w Moskwie, ucząc się w szkole partyjnej. Po ukończeniu szkolenia znalazła się na terytorium RP i pracowała jako funkcjonariusz partyjny, przebywała w Warszawie, Łodzi i Gdyni (1932-33). W 1933 roku aresztowana w Warszawie, z więzienia zwolniona za kaucją w 1934 r. Jesienią tego roku wysłana do Moskwy, tam zdała egzamin na aspiranturę w Komunistycznym Uniwersytecie Mniejszości Narodowych Zachodu im. J. Marchlewskiego. W następnym roku z polecenia partii wyjechała do Kopenhagi, w 1936 r. do Brukseli, gdzie pracowała w redakcji „Przeglądu” i innych broszur partyjnych [!]. Po rozwiązaniu KPP (1938) zalegalizowała swój pobyt jako uchodźca i podjęła pracę w Domu Sierot Hiszpańskich z Santander, mieszczącym się w La Roche-en-Ardenne. Następnie pracowała w Radzie Stowarzyszeń Żydowskich (Bruksela) w latach 1938-1940. W 1940 r. po agresji Niemiec na Belgię uciekła do Francji, tam w Vichy pracowała w Konsulacie Związku Sowieckiego, po zerwaniu stosunków między tymi państwami wyjechała wraz z jego personelem do ZSRS, lipiec 1941 r. W Moskwie pracowała w „Nowych Widnokręgach”, po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej ewakuowała się do m. Engels, gdzie pracowała w Wydawnictwie Języków Obcych, w listopadzie 1941 r. do Saratowa zatrudniona w redakcji polskiej Radia im. Szewczenki. Latem 1942 r. w Kujbyszewie w redakcji polskiej Radiokomitetu Wszechzwiązkowego od lutego następnego roku w Moskwie. Zatrudniona została ponownie w redakcji "Nowych Widnokręgów" w "Wolnej Polsce" organie ZPP, nadto jako tłumacz w Radio Ambasady [!], "Bolszewiku" i Sowieckim Biurze Informacyjnym. Jesienią 1945 r. przyjechała do Warszawy, pracowała w MSZ, Polskim Radio i od 1955 r. jako sekretarz redakcji "Życie Partii".
Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 363, s. 17-24, 34.