Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

Prof. dr hab., filolog – specjalista w zakresie polskiej i słowiańskiej onomastyki. Od 1948 należał do ZMP. W 1950 wstąpił do PZPR. W 1951 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Jedliczu, po czym do 1956 studiował na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (UJ). W tym czasie (1954–1956) był przewodniczącym Zarządu Dzielnicowego ZMP w Krakowie. Bezpośrednio po studiach został asystentem w Katedrze Języka Polskiego UJ i pracował tam aż do 1970. W okresie 1961/62 odbył staż naukowy na Uniwersytecie Belgradzkim. Doktoryzował się w 1966 na podstawie rozprawy z historycznej polskiej toponomastyki. W latach 1965–1969 przebywał służbowo w Jugosławii – początkowo w Lublanie, a następnie w Belgradzie – pełnił funkcję lektora i wykładowcy w Uniwersytecie Lublańskim i Belgradzkim. W 1970 podjął pracę w Uniwersytecie Śląskim (UŚ) na stanowisku adiunkta. Habilitację z zakresu językoznawstwa słowiańskiego uzyskał w 1971 (na UJ). W 1972 został docentem i dziekanem Wydziału Humanistycznego, natomiast od 1973 był dziekanem Wydziału Filologicznego i dyrektorem Instytutu Filologii Polskiej UŚ. W 1975 powołano go na prorektora tej uczelni. Rada Państwa uchwałą z 5.02.1976 nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego nauk humanistycznych. Był również członkiem KW PZPR w Katowicach – brak dat skrajnych. Od 11.01.1980 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, w maju 1986 został ponownie mianowany na to stanowisko. Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/12312 (dawna: CK/VIII–603).