Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

W PZPR od 1952 r. W 1951 r. ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego tytułem mgra prawa. Okupację sowiecką 1939-1941 spędził u rodziny w Brodach, tam uczył się w szkole średniej z polskim językiem wykładowym. W czerwcu 1941 r. znalazł się we Lwowie, w związku z zamknięciem szkół przez Niemców rozpoczął pracę zarobkową w firmie budowlanej. W 1943 r. w konspiracji wstąpił do oddziału partyzanckiego wchodzącego w skład 27 Dywizji Piechoty Armii Krajowej i wziął udział w walkach z nacjonalistami ukraińskimi na Wołyniu. Po wkroczeniu na Wołyń Armii Czerwonej rozbrojony i wcielony najpierw do wojska sowieckiego, następnie skierowany do Wojska Polskiego. Po przeszkoleniu w szkole podoficerskiej wcielony do 2 Dywizji Artylerii, z którą przebył szlak bojowy, walczył pod Warszawą, na Wale Pomorskim, potem przerzucony nad Nysę gdzie został ranny. Po zakończeniu leczenia skierowany do oficerskiej szkoły artyleryjskiej w Olsztynie, w marcu 1946 r. zdemobilizowany. Osiedlił się we Wrocławiu, tam uzyskał maturę oraz ukończył studia prawnicze. Podczas studiów rozpoczął pracę w prokuraturze w 1951 r. mianowany podprokuratorem Prokuratury Wojewódzkiej w Bydgoszczy w październiku 1954 r. przeniesiony do Prokuratury Generalnej w Warszawie. Od 1963 r. w Ministerstwie Handlu Zagranicznego, potem Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, we wspomnianych ministerstwach pełnił stanowiska od starszego radcy do dyrektora departamentu prawnego, od grudnia 1987 r. na stanowisku doradcy ministra. W latach 1976-1982 był radcą w Sekretariacie Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej (RWPG) w Moskwie. W 1988 r. mianowany radcą handlowym Ambasady PRL w Republice Cypryjskiej.
Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 14262, s. 1-2, 5-8, 11-12.