Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

Prof. dr hab. inż. budownictwa, specjalista w zakresie mechaniki budownictwa przemysłowego. W 1955 ukończył Technikum Budowlane w Opolu i rozpoczął studia na Wydziale Budownictwa Przemysłowego i Ogólnego Politechniki Śląskiej (PŚ) w Gliwicach. We wrześniu 1960 otrzymał dyplom ukończenia i przez kolejne 4 lata pracował tam jako asystent, a następnie starszy asystent w Katedrze Budowli Przemysłowych. Równocześnie w latach 1961–1963 studiował zaocznie matematykę na Uniwersytecie Wrocławskim. W czerwcu 1964 uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Następnie do 1968 był adiunktem we wspomnianej Katedrze Budowli Przemysłowych PŚ (jak również od 1.10.1964 do 30.09.1966 kierownikiem Zakładu Budowlanych Konstrukcji Przemysłowych). Dodatkowo pracował wówczas w Opolskim Zjednoczeniu Budownictwa na stanowisku zastępcy kierownika ds. technicznych w Zakładzie Badań i Doświadczeń. W październiku 1968 przeszedł na starszego wykładowcę do Wyższej Szkoły Inżynierskiej (WSI) w Opolu. Od lipca 1970 był docentem w Zespole Budownictwa Ogólnego i Przemysłowego WSI. Do PZPR wstąpił 19.11.1970. W kwietniu 1973 habilitował się na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej. W okresie 09.1973–06.1974 pełnił funkcję dziekana Wydziału Budownictwa Lądowego, a następnie do 08.1975 prorektora WSI w Opolu. Od września 1975 był rektorem tej uczelni. 15.04.1977 uchwałą nr 39/77 Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego nauk technicznych. Był m.in. członkiem ZNP, Komitetu Mechaniki PAN, Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa oraz Opolskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/12371 (dawna: CK/VIII–662).