Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

Dr nauk politycznych; funkcjonariusz organów bezpieczeństwa PRL (dosłużył się stopnia pułkownika). W czasie 1948–1949 uczęszczał do szkoły średniej w Sieradzu i działał w ZMP. Następnie do 1950 przebywał w Piasecznie, gdzie kontynuował naukę. 7.03.1950 wstąpił do PZPR. We wrześniu 1950 podjął pracę w aparacie bezpieczeństwa państwa. Od 1950 do 1952 słuchacz Dwuletniej Szkoły Oficerskiej Centrum Wyszkolenia Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) w Legionowie; podporucznik. Po tym został skierowany do Departamentu VII MBP w Warszawie, gdzie w latach 1952–12.1954 był początkowo młodszym, a następnie starszym referentem. W okresie 01.1955–11.1956 starszy radca w Departamencie VII Komitetu do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego. W 1957 przeszedł na inspektora do Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (MSW). Specjalizował się w „przeciwdziałaniu i zwalczaniu dywersji ideologiczno–politycznej Zachodu przeciw PRL”. W 1961 ukończył studia na Wydziale Dyplomatyczno–Konsularnym Szkoły Głównej Służby Zagranicznej w Warszawie; mgr stosunków międzynarodowych. W latach 1962–1967 przebywał w Wielkiej Brytanii – uplasowany jako wicekonsul w Konsulacie Generalnym PRL w Londynie. Po powrocie z placówki od 1967 zajmował stanowisko zastępcy oraz naczelnika wydziału w Departamencie I MSW (do 1976). W połowie października 1974 na podstawie pracy „Polska emigracja polityczna w Wielkiej Brytanii w latach 1952–1966. Ewolucja stosunku do PRL” otrzymał stopień doktora nauk politycznych nadany uchwałą Rady Naukowej Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych (PISM). Od kwietnia 1976 do czerwca 1980 pełnił funkcję radcy – konsula generalnego Ambasady PRL w Waszyngtonie. Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/11.747 (dawna: CK/VII – 2228).