Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

W PPR od 1947 r., następnie w PZPR. W okresie międzywojennym członek Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom, w latach 1940-1943 funkcjonariusz Komunistycznej Partii Palestyny, w latach 1943-1947 funkcjonariusz Związku Patriotów Polskich na Środkowym Wschodzie. Dziennikarz i dyplomata z zawodu. W 1930 r. wraz z rodziną przeniósł się do Gdańska, tam uczył się w Gimnazjum Polskim, z uwagi na działalność w MOPR musiał opuścić szkołę. Naukę ukończył w 1937 r. w Gimnazjum im. Towarzystwa Szkoły Średniej w Gdyni. W 1938 r. gdy zgłosił się do służby w Wojsku Polskim został pozbawiony obywatelstwa polskiego i deportowany z Gdańska do Palestyny (30.06.1939 r.). W Tel Awiwie, gdzie osiadł, działał w Komunistycznej Partii Palestyny, związany z techniką partyjną. W związku ze swoją działalnością aresztowany na krótko w 1942 r. W 1943 r. zaprzestał pracy jako funkcjonariusz partyjny i przez rok pracował w stolarni szczotkarskiej Firmy Kuker jako robotnik. W 1944 r. powstał Związek Patriotów Polskich na Środkowym Wschodzie, gdzie znalazł zatrudnienie, od lutego 1944 wydawał „Biuletyn Wolnej Polski” był członkiem redakcji i kierownikiem organizacyjnym biuletynu aż do czerwca 1947 r. W grudniu 1946 r. jako referent przydzielony do pracy w Attachacie Konsulatów Generalnych RP w Tel Awiwie i Jerozolimie, w następnym roku attaché prasowy. Od listopada 1949 r. jako konsul kierował Konsulatem Generalnym RP w Tel Awiwie w 1952 r. w kraju. Pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych jako starszy radca, w końcu 1953 r. pracownik Instytutu Spraw Międzynarodowych. W latach 1961-1964 przedstawiciel PRL w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Laosie.
Źródła: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 3901, s. 1-3, 22-23, 40; Karta E-14 z Kartoteki ogólnoinformacyjnej Biura „C” Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.