Biuletyn Informacji Publicznej

Pedagog; prowadziła badania nad problematyką narodową oraz polityką wyznaniową władz II Rzeczypospolitej. Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego TPD w Krakowie. W październiku 1951 rozpoczęła studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (UJ). 5.11.1952 wstąpiła do PZPR. W czasie 1954–1955 zastępca asystenta w Katedrze Marksizmu–Leninizmu Akademii Górniczo–Hutniczej, a następnie do 1956 asystent w Katedrze Historii ZSRR na UJ. Od 1956 do 1959 aspirantka w Katedrze Historii ZSRR Uniwersytetu Warszawskiego (UW). W latach 1960–1968 dyrektor LI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki, a następnie do 1973 dyrektor XIX Liceum Ogólnokształcącego im. Powstańców Warszawy. Należała do Związku Nauczycielstwa Polskiego. We wrześniu 1973 przeszła na stanowisko zastępcy dyrektora Instytutu Kształcenia Nauczycieli im. Władysława Spasowskiego – kierownika Zespołu do Spraw Doskonalenia Nauczycieli w Warszawie. W maju 1974 na podstawie rozprawy „Kwestia ukraińska w Sejmie Polskim w latach 1922–1926” uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych nadany uchwałą Rady Wydziału Humanistycznego UW. W końcu lipca 1985 została adiunktem w Instytucie Religioznawstwa Akademii Nauk Społecznych (ANS), natomiast w połowie lipca 1986 objęła tam stanowisko kierownika Zakładu Historii Religii i Kościołów.

Źródło: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/10.309 (dawna: CK/VII – 1121).