Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

W PPR od 2.04.1946 r. następnie w PZPR. Wojskowy zawodowy. Maturę zdał w 1916 r. w St. Petersburgu [Imperium Rosyjskie], następnie został powołany do wojska i skierowany do szkoły oficerskiej w Peterhofie po jej ukończeniu we wrześniu 1917 r. mianowany chorążym i wcielony do 17 Zapasowego Syberyjskiego Pułku Strzelców. Od roku 1918 służył w odradzającym się Wojsku Polskim, najpierw w 5 Syberyjskiej Dywizji Strzelców WP, później w: pułkach piechoty w Wilnie, Warszawie, Centralnej Szkole Strzeleckiej w Toruniu (1922-1928), gdzie był wykładowcą. W kampanii wrześniowej wziął udział w składzie 28 pułku piechoty, walczył nad Wartą oraz pod Suchowolą i Krasnobrodem (Roztocze). 27 września dostał się do niewoli niemieckiej i przebywał w obozach jenieckich do wyzwolenia w dniu 5.02.1945 r. następnie znów w służbie wojskowej. Po weryfikacji do stopnia majora przydzielony do 14 Dywizji Piechoty na stanowisko zastępcy Szefa Oddziału Operacyjnego Sztabu Dywizji, we wrześniu 1946 r. mianowany dowódcą 9 Dywizji Piechoty w Rzeszowie, w sierpniu następnego roku na stanowisku dowódcy 18 Dywizji Piechoty dowodził do listopada 1948 r., następnie skierowany do Powszechnej Organizacji „Służba Polsce” i mianowany Komendantem Centrum Wyszkolenia POSP w Lublińcu.
Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 26284, s. 1-7, 9-11; Karta E-14 z kartoteki ogólnoinformacyjnej Biura „C” Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.