Biuletyn informacji publicznej Biuletyn Informacji Publicznej IPN

Data ostatniej aktualizacji: 26-11-2024 08:58

Biuletyn Informacji Publicznej

Instytutu Pamięci Narodowej

Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"

Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych"


Imiona: Włodzimierz
Nazwisko: Woźniak
Miejsce urodzenia: Eminów pow. Brzeziny
Data urodzenia: 11-08-1930
Imię ojca: Antoni
Imię matki: Konstancja
Dodatkowe informacje:

 


Uzupełnienia/sprostowania:  


Treść zapisów ewidencyjnych
Opis materiałów Stan zachowania Uwagi
Włodzimierz Woźniak pseud. "Wilk", syn Antoniego i Konstancji, jesienią 1946 uczeń drugiej klasy gimnazjum i mieszkaniec Łodzi, figuruje jako "podejrzany" i następnie jako oskarżony (wraz z ośmioma innymi młodymi konspiratorami) w aktach śledczych i operacyjnych UB z PUBP w Brzezinach i WUBP w Łodzi z lat 1946-1955. Włodzimierz Woźniak, Marian Laszczyk (syn Wincentego, ur. 6.05.1925 w Aleksandrowie) i inni aresztowani byli podejrzani o dokonanie w sumie 16-tu "napadów terrorystyczno-rabunkowych z bronią w ręku" na terenach powiatów brzezińskiego, łódzkiego i opoczyńskiego, w tym siedmiu napadów na komunistyczne spółdzielnie GS, dwóch na członków PPR i napadów na dwie kasy gminne w okresie od 30 października 1946 do stycznia 1947. Byli także podejrzani o "nielegalne posiadanie broni", tj. o "czyny z art. 259 kk, art. 4§1 dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. oraz z art. 24 i 28 kk WP w zw. z art. 259 kk". Akta te zawierają między innymi różne pisma, notatki i meldunki kilku jednostek UB i MO oraz odpis wyroku Wojskowego Sądu Rejonowego w Łodzi z dnia 17 stycznia 1947. IPN Ld PF12/1973 (6513/III).
Włodzimierz Woźniak, jesienią 1946 uczeń drugiej klasy gimnazjum i mieszkaniec Łodzi, figuruje jako oskarżony (wraz z ośmioma innymi młodymi konspiratorami) w aktach w sprawie karnej Wojskowego Sądu Rejonowego w Łodzi z lat 1946-1947. Włodzimierz Woźniak i inni byli oskarżeni o dokonanie w sumie 16-tu "napadów terrorystyczno-rabunkowych z bronią w ręku" na terenach powiatów brzezińskiego, łódzkiego i opoczyńskiego, w tym siedmiu napadów na komunistyczne spółdzielnie GS, dwóch na członków PPR i na dwie kasy gminne w okresie od 30 października 1946 do stycznia 1947, tj. o "czyny z art. 259 kk, art. 4§1 dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. oraz z art. 24 i 28 kk WP w zw. z art. 259 kk". Do tych akt załączono m.in. liczne dokumenty osobiste oskarżonych - stanowiące dowody rzeczowe w sprawie (szkolne świadectwa, różne zaświadczenia, legitymacje, kennkarty, fotografie portretowe i inne). Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Łodzi z dn. 17.01.1947. Włodzimierz Woźniak (wówczas 16-letni) został skazany na karę 12 lat więzienia, "utratę praw na czas lat 5" i "przepadek całego mienia". Na mocy amnestii z 1947 roku karę tę później zmniejszono do 8 lat więzienia i następnie do 4 lat więzienia. Zapisano, że Włodzimierz Woźniak opuścił więzienie w Sieradzu w grudniu 1950. IPN Ld 6/50 (Sr. 45/47).
Włodzimierz Woźniak figuruje w aktach śledczych UB z PUBP w Łodzi i WUBP w Łodzi oraz w aktach prokuratorskich z lat 1951-1952. Włodzimierz Woźniak był objęty śledztwem od dnia jego zatrzymania przez MO i UB, tj. od 10 listopada 1951. Był "podejrzany" i następnie oskarżony o "przynależność do nielegalnej organizacji o nazwie >Orlęta Andersa<" - działającej na terenie Łodzi i okolic w okresie od 3 września 1951 do 10 listopada 1951, o trzy napady na funkcjonariuszy MO, zastrzelenie funkcjonariusza MO, kradzież broni palnej oraz "nielegalne posiadanie broni palnej", tj. o czyny z art. 225§1 kk i innych. Akta te zawierają między innymi: różne pisma kilku jednostek UB, MO i wojskowej prokuratury, protokoły zatrzymań i rewizji, postanowienia o aresztowaniu i "pociągnięciu do odpowiedzialności karnej" czterech zatrzymanych konspiratorów, protokoły ich przesłuchań i akt oskarżenia. Zawierają także odpis wyroku Wojskowego Sądu Rejonowego w Łodzi z dnia 19 listopada 1951 oraz różne dokumenty osobiste należące do "podejrzanych", w tym do W. Woźniaka. IPN Ld 095/75 (1729/III-m) t. 1-2.
Włodzimierz Woźniak figuruje w aktach śledczych i operacyjnych UB z PUBP w Łasku, PUBP w Pabianicach i WUBP w Łodzi oraz w aktach prokuratorskich z lat 1951-1952. Włodzimierz Woźniak był objęty śledztwem UB od dnia jego zatrzymania przez MO na dworcu PKP w Łasku, tj. od 10 listopada 1951. Był "podejrzany" i następnie oskarżony o "przynależność do nielegalnej organizacji o nazwie >Orlęta Andersa<" - działającej na terenie Łodzi i okolic w okresie od 3 września do 10 listopada 1951, o trzy "napady rabunkowo-terrorystyczne" na funkcjonariuszy MO, współudział w zastrzeleniu funkcjonariusza MO i kilku innych osób, kradzież broni palnej oraz "nielegalne posiadanie broni palnej", o dwa napady na spółdzielcze sklepy GS i inne. Akta te zawierają między innymi: operacyjne plany, raporty i meldunki kilku jednostek UB i MO, doniesienia kilku tajnych informatorów MO i UB, protokoły zatrzymań i rewizji dot. czterech aresztowanych konspiratorów, protokoły przesłuchań aresztowanych i kilkunastu świadków ich napadów oraz akt oskarżenia. Zawierają także karty meldunkowe i różne dokumenty osobiste należące do Włodzimierza Woźniaka i pozostałych aresztowanych. IPN Ld PF12/1197 (3834/III, 3834/VII) t. 1-4.
Włodzimierz Woźniak figuruje jako oskarżony (wraz z trzema innymi młodymi konspiratorami) w aktach Wojskowego Sądu Rejonowego w Łodzi z lat 1951-1955. Był oskarżony o działalność "w nielegalnej organizacji pn. >Orlęta Andersa<" na terenie Łodzi i okolic w okresie od 3 września 1951 do 10 listopada 1951, kradzież motocykla na drodze pod Łodzią w dniu 14 września 1951, o współudział w zastrzeleniu funkcjonariusza MO i kilku innych osób w miejscowości Aleksandria pow. Łęczyca w dniu 29 września 1951, napad rabunkowy na kierownika Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w Witoni w dniu 27.10.1951, napad na funkcjonariusza MO w dniu 9 listopada 1951 w Porszewicach oraz nielegalne posiadanie broni palnej w okresie od września do listopada 1951. Akta te zawierają między innymi akta śledcze UB i MO, protokoły przesłuchań i akt oskarżenia. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Łodzi z dn. 19.11.1951 Włodzimierz Woźniak (wówczas 21-letni) został skazany na karę śmierci i "utratę praw na zawsze". IPN Ld 6/1555 (Sr. 445/51) t. 1-2.
Włodzimierz Woźniak, syn Antoniego i Konstancji, figuruje w aktach Centralnego Zarządu Więziennictwa z lat 1956-1969 zatytułowanych "Kartoteka skazanych" (ta kartoteka obejmuje karty wytworzone w poszczególnych więzieniach PRL w latach 1944-1968). W karcie dot. Włodzimierza Woźniaka zapisano między innymi, że ww. wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Łodzi z dnia 19 listopada 1951 został skazany na "karę śmierci". Zapisano, że ten "wyrok wykonano" w dniu 24 grudnia 1951 w więzieniu w Łodzi przy ul. Sterlinga. IPN BU 2449/1.
Włodzimierz Woźniak pseud. "Wilk" figuruje w aktach Wydz. "C" KM MO w Łodzi z roku 1974 zatytułowanych "Banda terrorystyczno-rabunkowa bez określonej nazwy". Ta "charakterystyka" dot. "nielegalnej organizacji młodzieżowej", tj. 9-osobowej grupy młodych antykomunistycznych konspiratorów - działającej na terenie pow. łódzkiego i pow. Brzeziny w okresie od października 1946 do stycznia 1947. W kwestionariuszu osobowym dot. Włodzimierza Woźniaka zapisano między innymi, iż ww. "w okresie od października 1946 r. do stycznia 1947 r. wspólnie z innymi członkami bandy brał udział w 15 napadach terrorystyczno-rabunkowych z bronią w ręku na obiekty państwowe i osoby prywatne na terenie powiatu łódzkiego, pow. Brzeziny i pow. Rawa Mazowiecka". IPN Ld 030/60.
Włodzimierz Woźniak pseud. "Groźny" figuruje w aktach Wydz. "C" KM MO w Łodzi z roku 1974 zatytułowanych "Nielegalna organizacja pod nazwą >Orlęta Andersa<". To opracowanie faktologiczne archiwistów KM MO w Łodzi dot. grupy młodych antykomunistycznych konspiratorów - działających na terenie pow. łódzkiego w okresie od 3 września 1951 do 10 listopada 1951 pod dowództwem Jana Kubery (syna Stefana, ur. 13.05.1932 w Łodzi). W kwestionariuszu osobowym dot. Włodzimierza Woźniaka zapisano między innymi, iż ww. "w okresie od września do 10 listopada 1951 r. będąc członkiem nielegalnej organizacji >Orlęta Andersa< dokonał na terenie Łodzi i powiatów Łask, Łęczyca i Brzeziny (...)" w sumie trzech zbrojnych napadów na funkcjonariuszy MO, dwóch na spółdzielcze sklepy GS i kilku innych. IPN Ld 030/86.
.