Biuletyn informacji publicznej Biuletyn Informacji Publicznej IPN

Data ostatniej aktualizacji: 22-10-2024 11:46

Biuletyn Informacji Publicznej

Instytutu Pamięci Narodowej

Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"

Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych"


Imiona: Stanisław
Nazwisko: Guzik
Miejsce urodzenia: Juszczyn
Data urodzenia: 02-06-1922
Imię ojca: Jan
Imię matki: Maria
Znany/a też jako:
Stanisław Guzik
Imiona rodziców: Maria


Dodatkowe informacje:


Treść zapisów ewidencyjnych
Opis materiałów Stan zachowania Uwagi
Akta śledztwa przeciwko Stanisławowi Guzikowi i innym. Zatrzymany 30.12.1948 przez PUBP w Wadowicach. Jak wynika z dokumentów w czasie śledztwa bity i umieszczony w karcerze. Akt oskarżenia sporządził 07.02.1949 oficer śledczy WUBP w Krakowie Ignacy Wilczak. Stanisław Guzik został oskarżony z art. 14 par. 1 Dekretu z 13.06.1946, tj. o to, że w okresie od kwietnia do grudnia 1948 kilkanaście razy udzielał żołnierzom organizacji niepodległościowej Sali pomieszczenia, noclegu i pożywienia oraz informacji, m.in. o "poruszaniu się jednostek wojskowych M.O. i U.B. na terenie [wsi] Juszczyn". Akta w sprawie karnej po zakończeniu śledztwa zostały przekazane do Wojskowego Sądu Rejonowego 28.02.1949. Materiały po realizacji procesowej zostały złożone 12.11.1949 w Archiwum Wydz. II WUBP w Krakowie pod dawną sygn. 4307/I. Przerejestrowano 21.10.1968 do sygn. 1306/III. Akta o sygn. IPN Kr 07/1203 (1306/III).
Akta nadzoru Wojskowej Prokuratury Rejonowej w Krakowie przeciwko Stanisławowi Guzikowi i innym. Postanowienie o tymczasowym aresztowaniu Guzika wydał 31.12.1948 podprokurator Wojskowej Prokuratury Rejonowej w Krakowie mgr Jerzy Pauli. W dniu 04.02.1949 podprokurator WPR kpt. Edward Jaśko wydał postanowienie o wyłączeniu postępowania przygotowawczego przeciwko Stanisławowi Guzikowi i innym z postępowania w sprawie Stanisława Sali. Akt oskarżenia sporządzony 07.02.1949 przez PUBP w Wadowicach przeciwko Guzikowi podprokurator kpt. Edward Jaśko uzupełnił 14.02.1949 o to, że nie zawiadomił on natychmiast komunistycznych władz o miejscu przechowywania broni przez Stanisława Salę. Z tą zmianą akt oskarżenia został przesłany 28.02.1949 do Wojskowego Sądu Rejonowego w Krakowie. Wyrokiem WSR w Krakowie z 10.03.1949 skazany na 5 lat więzienia. Od tego wyroku do Najwyższego Sądu Wojskowego w imieniu Guzika i innych skazanych wniósł skargę rewizyjną adwokat dr Stanisław Beck ze względu na złą kwalifikację prawną jego czynu. NSW w Warszawie 28.06.1949 nie uwzględnił skargi rewizyjnej. Akta o sygn. IPN Kr 111/1934 (Pr II 194/49).
Sprawa przed Wojskowym Sądem Rejonowym w Krakowie przeciwko Stanisławowi Guzikowi i innym. Rozprawa Główna odbyła się 09.03.1949 przed WSR w Krakowie, któremu przewodniczył kpt. Władysław Litmanowicz. Stanisław Guzik nie przyznał się do zarzucanych mu czynów. Wyrokiem z 10.03.1949 skazany na 5 lat więzienia. Osadzony w Więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie. Przeniesiony do Więzienia w Jaworznie, następnie do Ośrodka Pracy Więźniów w Rudzie Śląskiej. Karę odbywał pracując w kopalni. W dniu 01.04.1953 Wojskowa Prokuratura Rejonowa w Krakowie wniosła do Wojskowego Sądu Rejonowego w Krakowie wniosek o warunkowe zwolnienie Stanisława Guzika. WSR w Krakowie 10.04.1953 postanowił zwolnić warunkowo z odbycia pozostałej części wyroku. Zwolniony z OPW w Rudzie Śląskiej 19.04.1953. Akta o sygn. IPN Kr 110/3067 (Sr 187/49).
Charakterystyka nr 139 dot. niepodległościowego oddziału Stanisława Sali, ps. „Chojnicki Janusz”, „Szmidt”. Jako uczeń 4 klasy gimnazjum w Osielcu, a zarazem harcerz, zorganizował on początkowo grupę ZHP, tzw. Zastęp Zastępowych, o nazwie „Leśni Ludzie”, w której z inspiracji nauczyciela gimnazjum zorganizował „kącik polityczny”. W skład grupy wchodzili uczniowie tegoż gimnazjum. W marcu 1947 grupa zmieniła nazwę na: „Podhalańska Grupa Operacyjna Podziemnego Wojska Polskiego Oddział Józefa Piłsudskiego”. Komendantem organizacji został Stanisław Sala, a jego zastępcą Adam Sasuła ps. „Czarny Leszek”. Organizacja liczyła 8 osób (przez cały okres istnienia 16). W marcu 1948 organizacja ponownie zmieniła nazwę na „Wolność i Sprawiedliwość”. W kwietniu 1948 Sala został aresztowany, jednak udało mu się zbiec z posterunku MO w Makowie Podhalańskim. Po ucieczce zaczął się ukrywać, jednocześnie zorganizował WiS w nowym składzie. Terenem jej działania były powiaty: myślenicki i wadowicki, a także Ząbkowice Śląskie i powiat chrzanowski. Najbardziej spektakularną akcją oddziału była likwidacja funkcjonariusza MO ppor. Mariana Kurdziela 21.08.1948. W marcu 1948 PUBP w Myślenicach wszczął wobec grupy Sali rozpracowanie operacyjne krypt. „Kominiarze”, w którym wykorzystano 3 informatorów o ps.: „Lew”, „Wrona” i „Poprawny”. Ponadto PUBP w Myślenicach i w Wadowicach przeprowadziły przez kilka miesięcy kilkanaście akcji pościgowych. Oddział został rozbity w grudniu 1948. Aresztowano w sumie 15 członków WiS oraz 40 współpracowników, którzy otrzymali wysokie wyroki, z karą śmierci włącznie. Akta zawierają kwestionariusz osobowy Stanisława Guzika, który występuje jako współpracownik organizacji Sali, zatrzymany 01.01.1949 przez PUBP w Wadowicach i skazany na 5 lat więzienia. Akta o sygn. IPN Kr 074/138 (139/X).
.