Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

W PPR od sierpnia 1944 r., następnie w PZPR. Z wykształcenia prawnik, wojskowy zawodowy, pułkownik LWP od dn. 22.07.1948 r. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w 1932 r. studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, dyplom magistra praw z 12.06.1936 r. W 1937 roku rozpoczął pracę w Warszawskim Banku Dyskontowym. 6 września 1939 roku opuścił Warszawę, przebywał na terenach II RP włączonych do Ukraińskiej Republiki Sowieckiej, pracował jako inspektor podatkowy, między innymi w Kostopolu i Krasnoarmiejsku [?]. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej ewakuowany w głąb ZSRS, pracował w redakcjach pism rejonowych w Liskach, Wiazowce jako pracownik literacki i sekretarz redakcji. W 1942 r. przez kilka miesięcy służył w Armii Czerwonej, od maja 1943 roku w I Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki jako oficer polityczny (lipiec 1943 r.), wziął udział w bitwie pod Lenino. Od lutego 1944 roku mianowany redaktorem frontowej gazety dywizji „Żołnierz Wolności” w kwietniu t.r. redaktor „Głosu Żołnierza". Po 22 lipca 1944 r. skierowany do pracy w Polskim Radio w Lublinie,  zatrudniony na stanowiskach: od redaktora audycji wojskowych po zastępcę dyrektora naczelnego, jednocześnie w czynnej służbie wojskowej. Służbę odbywał na stanowiskach: Szefa Oddziału Prasowego przy Naczelnym Dowództwie Wojska Polskiego, od 1 maja 1946 r. attaché wojskowy w Sztokholmie przy Ambasadzie RP — na placówce przebywał do października 1950 r. Po powrocie dalej służba w Sztabie Generalnym WP, w maju 1952 r. mianowany redaktorem naczelnym tygodnika „Żołnierz Polski”, na tym stanowisku ponownie od października 1960 r.
Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR, s. 1-6.