Biuletyn informacji publicznej Biuletyn Informacji Publicznej IPN

Data ostatniej aktualizacji: 25-11-2025 09:37

Biuletyn Informacji Publicznej

Instytutu Pamięci Narodowej

Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"

Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych"


Imiona: Stanisław
Nazwisko: Marduła
Miejsce urodzenia: Zakopane
Data urodzenia: 23-09-1929
Imię ojca: Jan
Imię matki: Katarzyna
Dodatkowe informacje:


Treść zapisów ewidencyjnych
Opis materiałów Stan zachowania Uwagi
Akta śledztwa przeciwko Stanisławowi Marduła ps. "Halny" i innym. Zatrzymany 07.12.1946 przez KBW. W dniu 16.12.1946 funkcjonariusz PUBP w Nowym Targu sierż. Jan Molenda przeprowadził rewizję, która dała wynik negatywny, jednak przy jej przeprowadzaniu Marduła przyznał się, iż w momencie zatrzymania miał przy sobie broń. Akt oskarżenia sporządził 10.01.1947 oficer śledczy WUBP w Krakowie Franciszek Gałuszka. Oskarżony z art. 86 § 2 KKWP, art. 259 KK i art. 1 § 1-3 Dekretu z 13.06.1946, tj. o to, że od września 1946 do dnia aresztowania 07.12.1946 należał do organizacji "Ognia", grupy "Rybaka", a następnie "Powichra", brał udział w jej akcjach oraz posiadł broń. Skazany 15.01.1947 przez WSR w Krakowie na karę śmierci. Materiały po realizacji procesowej złożono 08.07.1947 w Archiwum Wydz. II WUBP w Krakowie pod dawną sygn. 1357/I. Przerejestrowano 15.03.1962 do nr 474/III. Akta o sygn. IPN Kr 07/392 (474/III).
Prokuratorskie akta nadzoru w sprawie Stanisława Marduły i innych. Akt oskarżenia został przesłany 13.01.1947 do Wojskowego Sądu Rejonowego w Krakowie wraz z aktami sprawy, a oskarżeni zostali oddani do dyspozycji sądu. Skazany 15.01.1947 przez WSR w Krakowie na karę śmierci. Bierut nie skorzystał w stosunku do Stanisława Marduły z prawa łaski. Kara śmierci została wykonana 03.02.1947 o godzinie 8.00 przez rozstrzelanie. Plutonem egzekucyjnym dowodził kpt. Stanisław Gębala. Materiały zawierają protokół z wykonania kary śmierci. Akta o sygn. IPN Kr 111/512 (Pr 192/47).
Sprawa przed Wojskową Prokuraturą Rejonową i przed Wojskowym Sądem Rejonowym w Krakowie przeciwko Stanisławowi Mardule i innym. Postanowienie o tymczasowym aresztowaniu wydał 13.12.1946 podprokurator WPR w Krakowie mgr Stanisław Krzemiński. Akt oskarżenia zatwierdził 13.01.1947 prokurator Oskar Karliner i przekazał go do Wojskowego Sądu Rejonowego w Krakowie. Rozprawa Główna odbyła się 14.01.1947 przed Wojskowym Sądem Rejonowym w Krakowie na sesji wyjazdowej w Nowym Targu. Sąd orzekał w składzie: przewodniczący - por. Jan Kołodziej, sędzia - por. Włodzimierz Łabaty oraz ławnik - chor. Włodzimierz Pudowski. Na rozprawie Stanisław Marduła przyznał się do zarzucanych mu czynów. Wyrokiem z 15.01.1947 WSR w Krakowie skazał go na karę śmierci. Od tego wyroku do NSW wniósł skargę rewizyjną obrońca z powodu niewspółmierności kary do winy. W opinii składu sądzącego z 17.01.1947: "odnośnie skazanego Marduły Stanisława zachodzą częściowo wymogi z art. 69 § 2 KKWP". Bierut nie skorzystał z prawa łaski. Został on rozstrzelany 03.02.1947. Akta o sygn. IPN Kr 110/796 t. 1-2 (Pr 1512/54, Sr 34/47). Art. 69 § 2 KKWP brzmiał: "Do nieletnich nie stosuje się kary śmierci". Słowo "częściowo" w opinii składu sądzącego ktoś podkreślił i dopisał odręcznie pytajnik. Wykonanie kary śmierci na nieletnim Mardule było mordem sądowym, niezgodnym nawet z komunistycznym prawem. Oskar Karliner (wł. Szyja Karliner), ur. 10.05.1907 w Drohobyczu, zm. 08.12.1988 w Tel Awiwie – prokurator wojskowy, zastępca Prezesa Najwyższego Sądu Wojskowego w latach 1949-1953, odpowiedzialny za mordy sądowe – więcej: https://pl.wikipedia.org/wiki/Oskar_Karliner
Akta penitencjarne Stanisława Marduły. Wyrokiem WSR w Krakowie z 15.01.1947 skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 03.02.1947 w Więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie. Akta o sygn. IPN Kr 425/355 (Monte 106).
Charakterystyka nr 12, dot. organizacji o nazwie "Oddział Partyzancki AK >Błyskawica<", opracowana w Wydz. "C" KWMO w Krakowie w latach 1975-1979. Organizacja działała w okresie od kwietnia 1945 do początków 1947 roku pod dowództwem Józefa Kurasia ps. "Ogień" na terenie powiatu nowotarskiego oraz części powiatów: limanowskiego, myślenickiego i nowosądeckiego. Była to jedna z największych organizacji niepodległościowych, liczyła w sumie ponad 700 żołnierzy oraz ponad 120 współpracowników. Partyzanci Kurasia przeprowadzili w sumie około tysiąca akcji zbrojnych, polegających na rozbijaniu posterunków MO, rekwizycjach czy likwidacji funkcjonariuszy komunistycznych i ich współpracowników. Prowadzili działalność propagandową i uświadamiającą miejscową ludność, gromadzili informacje o przestępcach pospolitych i aktywistach PPR. Akta zawierają kwestionariusz osobowy Stanisława Marduły ps. „Cap", "Halny”, który występuje jako żołnierz organizacji „Ognia”, grupy "Powichra", biorący udział w jej akcjach, a m.in. w likwidacji 3 członków ZWM oraz 2 żołnierzy, skazany przez WSR w Krakowie na karę śmierci. Akta o sygn. IPN Kr 074/12 t. 1-5 (12/X).
.